مجموعه سام و استلا (6 جلدی)

سام جهان را مزه‌مزه می‌کند، قبل‌از هر اقدامی به جزئیات می‌اندیشد، و برای هر کارش دلیل می‌خواهد. سام و استلا با تمام جزئیات و تفاوت‌های شخصیتی‌شان در کنار هم هستند و با هم مقایسه نمی‌شوند و قرار نیست شبیه هم باشند. فقط و فقط در محیطی مشترک زندگی می‌کنند و اجازه دارند فرایند رشد شخصیتشان را خود تجربه کنند. برای ساخت چنین دنیایی، به والدینی «صرفاً ناظر» نیاز است. والدینی که مقایسه و قضاوت نمی‌کنند و فقط ناظر و حامی کودکانشان هستند. ماری لوئیز گی را هم، در نقش تصویرگر، می‌توان نماینده این والدین صرفاً ناظر دانست. او در هیچ جای تصویرگری‌اش از این مقام تخطی نمی‌کند و همواره، بی هیچ دخالتی در تصویر، فقط و فقط جهان این دو کودک را نقش‌می‌زند. اگر استلا گربه جنگل کوچکش را ببر و کرم‌های آن را مار می‌بیند، یا سام از هیولای داخل کمد حرف می‌زند و مبل را قورباغه غول‌پیکر می‌داند، چنان تصویرگری نمی‌کند که خیال سام و استلا قابلِ‌رؤیت شوند یا به‌نظر بیاید که آن‌ها درست می‌گویند یا اشتباه.

تصویرگر فقط آنچه را به‌چشم می‌آید تصویر می‌کند، بی دخالت و بی قضاوت. آن‌جا که استلا ادعا می‌کند نامرئی شده، واقعیت را نشان می‌دهد. استلا نامرئی شده و ما هم مانند سام او را نمی‌بینیم. مثلاً، طرح گنگی از استلا در هاشورِ علف‌های بلند، یا نیمه‌رنگی از لباسش که از مخفیگاهش بیرون مانده‌باشد، درکار نیست که نتیجه بگیریم آن‌ها در اشتباهند و او فقط زیر علف‌ها پنهان شده و این فقط خیالشان است. یا حتماً سام سایه چیزی را دیده که فکر می‌کند هیولایی داخل کمد است. این تصویرگرِ ناظر، حتی دست استلا را کنار فنجان سرنگون‌شده نمی‌کشد که ما قضاوت کنیم: آها! پس خودش آن را انداخته. فنجان‌ها، وقتی او کودک بوده، ناگهانی می‌افتادند؛ و تمام. تصویرگر نه خود را در دنیای خیال دو کودک غرق کرده، و نه آن را انکار می‌کند. او یک والد ناظر و حامی است که جهان امن کتاب‌ها را ساخته‌است.

مناسب برای 2 تا 10 سال